Dwór w Łubnie

Właściciele i majątek

W II połowie XVIII wieku Łubno było własnością Kaspra Byszewskiego herbu Jastrzębiec. Urodził się on około 1710 roku jako syn Rafała Byszewskiego i Heleny Gniewosz. Około 1740 roku wziął ślub z Jadwigą Radolińską herbu Leszczyc (ur. w 1720 roku), córką Andrzeja Radolińskiego i Katarzyny Czekanowskiej. Miał z nią dwie córki – Zofię (ur. w 1740 roku) i Petronelę. 21 lutego 1765 roku Zofia Byszewska wyszła za mąż za Wojciecha Podczaskiego. Urodził się on ok. 1740 roku w Kurzjamie, był synem Wojciecha Podczaskiego i Agaty Dąbrowskiej. W akcie darowizny ojciec przekazał Zofii majątek w Łubnie. Jadwiga zmarła 21 sierpnia 1773 roku, zaś Kasper zmarł 3 kwietnia 1774 roku. Oboje zmarli w Łubnie i zostali pochowani w Sobótce. Zofia doczekała się z Wojciechem szóstki dzieci – Antoniego (ur. 6 czerwca 1767 roku, zm. 6 lipca 1776 roku w Łubnie), Józefaty (ur. 19 marca 1769 roku), Klary (ur. 7 września 1772 roku), Jana (ur. 8 grudnia 1774 roku), Tekli (ur. 14 września 1777 roku) i Wiktorii (ur. 22 listopada 1783 roku, zm. 24 lutego 1786 roku w Łubnie). Wojciech zmarł 11 lipca 1793 roku w Łubnie, został pochowany w Sobótce.

W 1792 roku właścicielem Łubna był już Paweł Byszewski, rotmistrz kawalerii narodowej w 4 Pułku Koronnym Przedniej Straży, uczestnik insurekcji kościuszkowskiej. W 1792 roku sprzedał on część majątku Łubno Tomaszowi Morzkowskiemu herbu Ślepowron, urodzonemu ok. 1760 roku synowi Mikołaja Morzkowskiego i Marianny z Ciechomskich. Tomasz był komisarzem cywilno-wojskowym województwa łęczyckiego i komornikiem ziemi drohickiej. 22 lutego 1789 roku wziął on w parafii św. Andrzeja w Warszawie ślub z Franciszką Jerzmanowską. Urodziło im się troje dzieci – Józef (ur. w 1791 roku), Hipolit (ur. w 1795 roku) i Emilia Marianna (ur. w 1800 roku). Wiadomym jest, że w 1818 roku Tomasz wystawił Łubno wraz z Odechowem, Potrzaskowem, Opiesinem i Wygorzelami na sprzedaż, jednak nie doszło do niej.

Po śmierci Tomasza w 1819 roku majątek po nim odziedziczyła jego żona Franciszka oraz synowie – Józef i Hipolit. Łubno przypadło w udziale Józefowi Morzkowskiemu. Józef w 1824 roku wziął w Sobótce ślub z Bibianną Radlicką herbu Korab, córką Józefa Radlickiego i Tekli Morawskiej. Urodziło im się troje dzieci – Konstanty (ur. w 1833 roku), Bonawentura (ur. w 1834 roku) i Bibianna Kamila (ur. w 1835 roku). Wg Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w 1827 roku majątek Łubno składał się z folwarków Łubno i Wygorzele i rozciągał się na 1024 morgi.

W 1917 roku Łubno należało do Wiesława Żakowskiego, urodzonego w 1870 roku syna Władysława Antoniego Żakowskiego herbu Jastrzębiec. 15 maja 1900 roku wziął on ślub w Kościeszkach z Kazimierą Reichstein, córką Juliana Reichsteina i Wandy Szymańskiej. Małżeństwo miało dwóch synów - Romana Władysława Jana (ur. w 1901 roku) i Stanisława (ur. w 1903 roku). Wiesław miał swój udział w tworzeniu 37. Pułku Piechoty Ziemi Łęczyckiej im. Księcia Józefa Poniatowskiego. W 1929 roku powstała komenda rejonu PWK (Przysposobienie Wojskowe Konne) w Łęczycy, której komendantem był rtm S. Młodzianowski, ziemianin z Sielca. Zorganizował on rok wcześniej pluton Krakusów, korzystając z funduszy Związku Ziemian w Łęczycy. Dzięki temu zakupiono umundurowanie i oporządzenie. Koni dostarczyli ziemianie: Edward Jezierski z Byszewa, Janusz Szczurkowski z Siedlewa i Wiesław Żakowski z Łubna oraz inni. W 1930 roku majątek Żakowskiego miał już 577 hektarów. Wiesław zmarł 18 grudnia 1943 roku w Warszawie.

Zespół architektoniczno-parkowy

Dwór w Łubnie wzniesiono już w I połowie XIX wieku, jednak swój obecny eklektyczny wygląd zawdzięcza on prawdopodobnie Wiesławowi Żakowskiemu, który przebudował go w latach 20. XX wieku Dwór jest dwukondygnacyjnym, murowanym i otynkowanym budynkiem. Znajduje się w pozostałościach parku ze stawem i pomnikami przyrody. Obecnie budowla jest opuszczona. Widać, że rozpoczął się w niej remont, lecz został zaprzestany.